Υπάρχουν όμως και σοβαροί πολιτικοί....

Δεν θα αστρολογήσουμε ακόμα για τις εκλογές, ούτε θα μπούμε στο τρυπάκι των ημερών που οι προβλέψεις δίνουν και παίρνουν, άλλωστε είναι από τις ελάχιστες φορές που ο νικητής είναι τόσο προφανής μέσα στα πράσινα χρώματά του.

Ενα κους – κους όμως θα το κάνουμε γύρω από τον βομβαρδισμό των όσων ακούμε.

Το ΠΑΣΟΚ προχωρά με επιλογές που δεν πλαισιώνουν απλά σαν γλάστρες τα ψηφοδέλτια, αλλά διαθέτουν πολιτική άποψη και ενασχόληση, όπως για παράδειγμα η «Πέμυ Ζούνη» ή η «Αννα Βαγενά».( Για την Καιλή δεν γνωρίζουμε ακόμα, αλλά καλό θα ήταν και να μη μάθουμε).

Επίσης δείχνει την τάση να αποδεσμευτεί από το παλιό ΠΑΣΟΚ όσο μπορεί, ενώ έχει δηλώσει την χρησιμοποίηση χρημάτων μέσα από το κόμμα για την προεκλογική εκστρατεία, αποφεύγοντας διατυμπανισμούς και χορηγούς και τη χρήση πλαστικών σημαιών.

Η Ν.Δ δεν μπορεί να εκδηλώσει καμία τάση διότι ο απελπισμένος το μόνο σχέδιο που μπορεί να καταστρώσει, είναι η διασωσή του.

Ας μην αναφερθούμε στο μπάχαλο της χώρας που πάγωσαν οι ήδη κατεψυγμένες αποφάσεις, στα νοσοκομεία οι ελλείψεις ξεπερνούν κάθε φαντασία και στα σχολεία τα μέτρα για τον ιό της γρίπης είναι τόσο επικίνδυνα ελλειπή, χωρίς επάρκεια στον τομέα του καθαρισμού και χωρίς σαπούνια!!

Αυτό είναι το κράτος της ΝΔ και φυσικά ακόμα χειρότερο, αν συνεχίσουμε δεν θα φτάσει η μέρα.

Σήμερα το πρωί στον City Fm που ακόμα παλεύει, άκουσα δημοσιογράφο που έκανε κυβερνητικό ρεπορτάζ και δυστυχώς δεν άκουσα το όνομά του, να λέει πως είχε γράψει πολλά κατά τη διάρκεια της θητείας του κ. "Σημίτη" ως πρωθυπουργό.

Οταν είδε την διακυβέρνηση "Καραμανλή", σκέφτηκε να ζητήσει συγνώμη από τον "Σημίτη"!

Οποιος γνωρίζει τι σημαίνει κυβερνητικό ρεπορτάζ, θα καταλάβει πως όποιος το πράττει είναι σε θέση να γνωρίζει πολλά, πάρα πολλά καθοριστικά γεγονότα.

Για παράδειγμα ενώ ο Σημίτης δούλευε καθημερινά επί πολλές ώρες μαζεύοντας τους Υπουργούς του για να ενημερώνεται, ο Καραμανλής δουλεύει με το ζόρι και τα πρωινά στου Μαξίμου φώναζε τον "Αντώναρο" και τον "Αγγέλου" και διάβαζαν εφημερίδες.

Οχι, όχι δεν είναι τόσο σοβαρό όσο φαντάζεστε.

Οι εφημερίδες ήταν αθλητικές και δη εκείνες που πρόσκεινται στην ομάδα του Παναθηναικού καθώς Αγγέλου και Καραμανλής είναι φανατικοί της ομάδας.

Φανταστείτε τώρα την εικόνα ενός πρωθυπουργού που η χώρα του καίγεται στην κυριολεξία από τα προβλήματα, να αράζει στου Μαξίμου και να ξεφυλλίζει αμέριμνος τις αθλητικές εφημερίδες.

Οσο λαικίστικο και αν ακούγεται αυτό, αυτός ο ανύπαρκτος πρωθυπουργός που επέλεξε αν έχει γύρω του Βαρώνους για να συντηρεί την παρουσία του, όπως Βαρβιτσιώτης, Κεφαλογιάννης κ.α, δεν επιτέλεσε το χρέος που του ανέθεσε ο λαός με κανέναν τρόπο.

Το ότι δεν είχαμε πρωθυπουργό είναι γνωστό και στις πέτρες, γι αυτό και η δυσχερέστατη θέση που βρίσκεται τώρα, είναι η λιγότερη τιμωρία που μπορεί να επιβληθεί.

Υπάρχουν πολλοί που λένε πως είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς πως το ΠΑΣΟΚ διαφέρει.

Ισως, αλλά μια διαφορά υπάρχει και είναι αποτυπωμένη στους ανθρωποφάγους που κυβερνούσαν μέχρι πρότεινος.

Δεν υποστηρίζουμε το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν μπορούμε να απολυταρχήσουμε αντικρίζοντας όλους με το ίδιο βλέμμα.

Το ΚΚΕ διατηρεί μια μακρόβια πορεία κατά της πλουτοκρατίας, παραμένοντας καταφύγιο των γενναίων εκείνων στρωμάτων, που παλεύουν για την επιβίωση.

Ο Συνασπισμός χαροπαλεύει από τα αλλεπάλληλα εσωτερικά χτυπήματα, δίνοντας την εντύπωση ηλιθίων που δεν μπορούν να δουν το πραγματικό συμφέρον του κόμματος, το οποίο είναι η συρρίκνωση όλων αυτών που έχουν μαζέψει και χάραξη μιας συγκεκριμένης πορείας.

Το ΛΑ.Ο.Σ κάνει τη δουλειά του σαν νέας τεχνολογίας αποριματοφόρο, που συλλέγει τα σκουπίδια της ΝΔ αλλά και όσους διατίθενται να μπουν στην πολιτική κωμωδία, που προσφέρει σαν θέαμα.

Οσο για τους Οικολόγους, εξαφανίστηκαν όπως ήταν αναμενόμενο, διότι η πράσινη συνείδηση δεν μπορεί να επιβιώσει στις τάξεις τους, όπου το παρανερωμένο χώμα δεν προσφέρεται για κανενός είδους ευδοκίμηση.

Από την άλλη, υπάρχουν σοβαροί πολιτικοί, αλλά δυστυχώς χάνονται μέσα στο χάος της μιζέριας, της άθλιας νομοθεσίας και της ανοργάνωτης πολιτικής ζωής του τόπου.

Φυσικά δεν εννοούμε κανέναν «Βουλγαράκη» που για άλλη μία φορά επιβεβαίωσε αυτό που σχεδόν όλοι βλέπαμε. Εναν υποκριτή που έχει μάθει να υποκρίνεται.

Εννοούμε πολιτικούς σαν τον «Αλέκο Αλαβάνο» που όχι αλάθητος, αποχώρησε από την πολιτική ζητιανιά έχοντας προβλέψει πως όλο αυτό το συνασπιστικό συνοθήλευμα θα έκανε μεγάλη ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η κώφευση ήταν ολοσχερής.

Πολιτικοί σαν τον «Μανώλη Γλέζο» και τον «Λεωνίδα Κύρκο» που μιλάνε και καταφέρνουν να ευαισθητοποιήσουν κάτι μέσα μας, λόγω της δικής τους ευαισθησίας και συναίσθησης.

Δυστυχώς στην πολιτική συμβαίνει το ίδιο με την τέχνη.

Οσο ψάχνουμε για ποιότητα αναγκαζόμαστε να κοιτάμε μόνο πίσω.

Δεν υπάρχουν νέοι πολιτικοί με μέγεθος.

Είναι σχεδόν όλοι νάνοι με συμπεριφορά γιγάντων κι αυτή η γελοιοποίηση γίνεται το δίλημα του λαού, να διαλέξεις ανάμεσα στην μετριότητα και στο τίποτα.

Ωστόσο κάποιοι ακόμα και τώρα, είναι άξιοι και σοβαροί άνθρωποι ας μην τους ονομάσουμε όμως, κάθε νοήμων άνθρωπος τους ξεχωρίζει.

Με ότι έχουμε λοιπόν, ας προχωρήσουμε σε μια απόφαση συνετή, χωρίς να πιστέψουμε πως με λίγα άχυρα μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα σπουδαίο κατασκεύασμα.

Τη νοοτροπία των περισσότερων πολιτικών την προκαλούμε εμείς με την καθημερινή μας στάση.

Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και το κεφάλι δεν είναι αυτοί, αλλά εμείς.

Αυτοί μετατρέπονται σε δήμιους με τη δική μας ανοχή, γιατί τους προσφέρουμε τα κεφάλια μας δυστυχώς, με ηδυπάθεια.