Η Συμφωνία στο Λονδίνο για την παγκόσμια οικονομική κρίση, σε tempo allegro.

Κι ενώ χθες πραγματοποιόνταν η περίφημη σύνοδος των 20 «μεγαλύτερων» για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που έχει γονατίσει την καθημερινότητά μας, στην Ελλάδα διεξάγονταν γενική απεργία και σαν επακόλουθο δεν υπήρχε κάλυψη αυτής.

Λες και συμβαίνει κάθε μέρα ένα τέτοιο γεγονός και δεν μπορούσαν να μεταθέσουν την ημερομηνία.
Αυτή η εσωστρεφής κακομοιριά μας, είναι ένα ελάττωμα που θα πληρώνουμε πάντα με διάφορους τρόπους.

Το πρώτο γεγονός που διαφάνηκε υπέρλαμπρα, είναι πως η Αμερική δεν είναι πλέον υπερδύναμη, αλλά απλά μία μεγάλη χώρα και οι εποχές που ο "Ρούσβελτ" με τον "Τσώρτσιλ" αντάλλασσαν αβρότητες πίνοντας brandy, είναι παρελθόν.

Το δεύτερο γεγονός είναι το ποσόν του 1,1 τρισεκατομμυρίων δολλαρίων (820 δις. euro) που αποφασίστηκε να καλύψει την κρίση, η δαπανηρότερη τόνωση της οικονομίας που έχει αποφασιστεί ως τώρα.
Παγκόσμιο εμπόριο, φορολογικοί παράδεισοι, κεφάλαια υψηλού κινδύνου, κατάργηση τραπεζικού απορρήτου, είναι οι σημαντικότεροι τομείς που μπήκαν στο μικροσκόπιο, για μία διάφανη και εποικοδομητική λειτουργία.

Ολοι φάνηκαν ικανοποιημένοι, ακόμα και ο απειλητικός "Σαρκοζί" με τους χαυλιόδοντες των απτών αποτελεσμάτων.
Φάνηκαν, αλλά πίσω από την κουρτίνα το "zong" της Γαλλίας και της Γερμανίας βρίσκεται σε ετοιμότητα να παρουσιαστεί απέναντι στην Αμερική και στην Βρεττανία, αφού είναι ανείπωτο μυστικό η ρήξη τους με αυτές.

Ο "Ομπάμα" από την άλλη προσπαθεί και δείχνει ειλικρινής, αναγνωρίζοντας πολλά από τα λάθη της Αμερικής, χρεώνοντάς τα υπέρκομψα στον "Bush".
Ο ελιγμός του να συναντηθεί με τον Καραμανλή πριν την επίσκεψη στην Τουρκία, ήταν άλλη μία κίνηση διάσωσης, μιας εικόνας που κρέμεται ακόμα σε μια ετοιμόροπη κορνίζα.

simmoria.blogspot.com