Ελλη Λαμπέτη – Η αέρινη φλόγα του θεάτρου και της ζωής

Η Έλλη Λαμπέτη (Λούκου -όπως είναι το πραγματικό της όνομα) γεννήθηκε στα Βίλια Αττικής σαν σήμερα στις 13/4/1926.
Φοιτώντας στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου «Κοτοπούλη» καθιερώθηκε πολύ γρήγορα και έλαμψε πολύ φαντασμαγορικά.

Το 1950 παντρεύτηκε τον «Μάριο Πλωρίτη» αλλά χώρισε σε 3 χρόνια, όταν γνώρισε τον μεγάλο της έρωτα «Δημήτρη Χορν» και συνεργάτη της στο θέατρο.

Ελαμψαν μέσα από την υποκριτική, συγκροτώντας και δικό τους θίασο, σημείωσαν τεράστια επιτυχία και ενώ αγαπιόντουσαν πάρα πολύ, η σχέση τους διήρκεσε 5 χρόνια, ίσως γιατί το εύθραστο κομμάτι της Λαμπέτη, δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με το αλύτρωτο κομμάτι του «Χορν».
Αναγκάστηκε να θυσιάσει για χάρη του τη μεγαλύτερή της επιθυμία να αποκτήσει παιδί, επειδή εκείνος δεν ήθελε, και μάλιστα 2 φορές κάνοντας έκτρωση.
Επίσης οι σπατάλες του, την έφερναν σε απόγνωση και την οδηγούσαν σε υστερικές συμπεριφορές.
Πέρα από αυτό όμως, η μοίρα χτύπησε αδυσώπητα τη σχέση τους, αφού στο διάστημα εκείνο, αντιμετώπισε συνεχείς θανάτους συγγενών και φίλων, ενώ είχε ήδη χάσει τον πολύ αγαπημένο της αδερφό, αλλά και τη μητέρα της από μια αδέσποτη σφαίρα μπροστά στα μάτια της.
Η πάρεση που έπαθε, της στέρησε παροδικά το φως της.

Ο Αμερικανός συγγραφέας «Frederic Wakeman» ήρθε σαν βάλσαμο στη ζωή της κι έγινε ο δεύτερος σύζυγός της, το 1976.
Χάνει και την άλλη της αγαπημένη αδερφή από Καρκίνο, σίγουρη πλέον πως η αρρώστεια δεν θα ξεχάσει και εκείνη.

Σημαδεύτηκε από λίγα αλλά φλογερά ειδύλια, από την επιθυμία της να αποκτήσει ένα παιδί, από την αγάπη που έδωσε σε ένα υιοθετημένο καταλήγοντας να το επιστρέψει και από την "Μαρίκα Κοτοπούλη" που την είχε προστατευόμενη.

Η Λαμπέτη διακρίνονταν από μια απίστευτη αμεσότητα σαν άνθρωπος, την οποία κατέθετε αφοπλιστικά και στη σκηνή. Για αυτό λάτρευε το θέατρο και δεν αγαπούσε την μεγάλη οθόνη, λέγοντας «Πάντα αισθανόμουν ότι σκοτώνω κάτι, κάθε φορά που έκανα μια ταινία».

Ηταν μια αέρινη φλόγα που πυράκτωνε στο πέρασμά της τους γύρω της. Εντυπωσιακά όμορφη και επιβλητική, με μια αθωότητα χωρίς ευκρινή αφετηρία και σίγουρα υπερβολική αγάπη για τη ζωή και το θέατρο.

Προσβλήθηκε από καρκίνο, αντιμετωπίζοντάς το γενναία ως την τελευταία στιγμή.
Πριν φύγει από τη ζωή, έχασε τη φωνή της αλλά το πείσμα και η δύναμή της, την έκαναν να ανεβάσει την παράσταση «Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού» όπου υποδύθηκε τη «Σάρα» μαθαίνοντας άψογα τη γλώσσα των κωφαλάλων.
Στο Κύκνειο αυτό άσμα της, το κοινό της χαρίζει τη μεγαλύτερη επιβεβαίωση που πήρε ποτέ.

Εσβησε σε νοσοκομείο της Αμερικής στις 3/9/1983 σε ηλικία 57 ετών.
Ο "Παύλος Μάτεσις" έχει γράψει, χαρακτηριστικά, για εκείνη:

«Αν ήμουν, θρήσκος, θα έλεγα πως, όποιος δεν έχει γοητευθεί από τη Λαμπέτη, θα πάει στην Κόλαση».
Δυστυχώς ώρα γέννησης δεν γνωρίζουμε, αλλά πιθανολογούμε η Σελήνη της ήταν κι αυτή στον Κριό σε σύνοδο με τον Ηλιο της, μια και το τεμπεραμέντο της μπορεί να δικαιολογηθεί όσο από καμία άλλη όψη του ωροσκοπίου της.

Το ακριβέστατο τρίγωνο του Ηλιου με τον Ποσειδώνα έδωσε τα μεγαλόπνοα σχέδιά της, την έμπνευση, την οργανωτικότητα και τη συναρπαστική καλλιτεχνική της έφεση.
Αν η Σελήνη βρίσκεται κι αυτή σε τρίγωνο με τον Ποσειδώνα, φαίνεται η ανθεκτικότητα να αντιμετωπίσει όλα τα δεινά που πέρασε, αλλά και η ευαισθησία που εκδήλωνε για τα ιδανικά που υπηρετούσε.

Η σύνοδος Αρη – Δία στον Υδροχόο ήταν πολύ χαρακτηριστική στον τρόπο που αντιμετώπιζε τη ζωή και τα θέλω της, τροφοδοτώντας την διαρκώς με δύναμη και αισιοδοξία.
Η αντίθεση όμως με τον Ποσειδώνα και το τετράγωνο με τον Κρόνο (ΤΑΥ), ευθύνονται για τις υπερβολές και τις ενίοτε ανεδαφικές επιδιώξεις της, αλλά και για τις εξιδανικεύσεις που σημείωνε επίτηδες ειδικά στα αισθηματικά της, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στη ματαιοπονία που ευτυχώς δεν την χαρακτήριζε.

Η Αφροδίτη της στους Ιχθείς σε τρίγωνο με Πλούτωνα ήταν η γλυκιά δύναμή της που καθήλωνε τους θεατές και του θέατρου και της ζωής της.
Με το μαγνητισμό του Ερμή στον Κριό σε σύνοδο με Ουρανό (Ιχθείς) και την ευφευρετικότητα που την διακατείχε, πάλεψε για οτιδήποτε κατέκτησε χωρίς να της χαριστεί τίποτα.

Κατερίνα Σαλωνίκη