Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

Για να γελάμε μέχρι να ξαναγελάσουμε!






"Ένα το χελιδόνι, και η Ανοιξη ακριβή".
Ο Θωμάκος την κατάγγειλε γιά αισχροκέρδεια!
- Κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου λέει ο αστραπόγιαννος (Ιούδας) στον αστραπόθωμα (Χριστό):
- Δάσκαλε, νομίζω ότι έχετε βάλει πολύ σκόρδο στο φαγητό σας.
- E, και σένα τι σε νοιάζει; Θα με φιλήσεις;;;
Πάει ο αστραπόθωμας στο εστιατόριο.
- Σερβίρετε γουρουνάκι?
- Ολους τους σερβίρουμε κύριε!
- Γιαννάκο μην γλύφεις την τούρτα ακόμα.
- Μα γιατί Θωμάκο, αφού η γλώσσα μου είναι καθαρή!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ἡ ψυχανάλυση θὰ ἐπέτρεπε νὰ ἀναγνωρισθεῖ ἀπὸ τὸ ‘ὑποκείμενο’ τὸ πρόβλημά του, φέροντας ἐνώπιον τοῦ ἑξῆς διλήμματος: βασανίζεσαι ἀπὸ κοινωνικὴ σύμβαση, τὴν ὁποία ἀναγνωρίζοντας, εἴτε θὰ κάνεις αὐτὸ ποὺ θέλεις, εἴτε θὰ τὸ ἀποφύγεις φοβούμενος τὶς συνέπειες (κοινωνικὴ ἀπόρριψη, κλπ). Στὴν καλύτερη περίπτωση ὁ ἄνθρωπος κατορθώνει τὴν ἐπανάσταση εὐφυοῦς γουρουνιοῦ, ἀποφασισμένου νὰ μὴν ἐπιτρέπει στὶς ὅποιες συμβάσεις, φοβίες καὶ μυθεύσεις νὰ περιορίζουν μιὰ ἐπιθυμία τόσο θεμιτὴ καί ἀθέμιτη, ὅσο ὁποιαδήποτε ἄλλη. Καὶ δὲν ὑπάρχει μόνο ἡ καλύτερη περίπτωση, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐπάνοδος τῆς σύμβασης, ὅταν ἡ ἐπιθυμία λογίζεται ἐκτροπή, ὁπότε ὁ ἄνθρωπος κατηγορεῖται γιὰ ἐκφυλισμό, ἀνίκανος (μὲ εὐθύνη του ἢ μή) νὰ συνθέσει τὶς τάσεις τῆς παιδικῆς του ἡλικίας, εἴτε ὅταν ἡ ἀπώθηση θεωρεῖται ἀντιπαραγωγικὴ ἐνέργεια θεραπευόμενη διὰ τῆς ἐξιδανικεύσεως καὶ ‘κοινωνικοποιήσεως’, κλπ., ὁπότε ἡ ψυχανάλυση ἐπιστρέφει γιὰ τὰ καλὰ στὴν ἀντι-ησυχαστικὴ παπομηχανικὴ τῆς ‘ἰδεαλιστικῆς’ πεποιθήσεως ὡς φρουροῦ, πειθαρχίας καὶ διακοσμήσεως τῆς φυσικῆς καὶ πρωταρχικὰ ὑπαρξιακῆς φρικτῆς μηδαμινότητας τοῦ ἀνθρώπου.

Ανώνυμος είπε...

Τώρα το είδα αυτό με τα ανέκδοτα.
Να΄στε καλά ρε παιδιά, μου φτιάξατε το κέφι.

Ανώνυμος είπε...

Ξέρω ένα καλύτερο, αλλά θα κυκλοφορήσει την άλλη εβδομάδα με γνωστό περιοδικό.

Τίτλος: Θωμάς Γαζής - Νόμπελ αστρολογίας.

Ανώνυμος είπε...

Οπα, παίδες, πολύ γέλιο τα ανεκδοτάκια.
Αλήθεια όμως γουστάρετε την αστρολογία όλοι εδώ?
Εγώ όχι, αλλά γουστάρω εσάς κι έρχομαι και χαραντανίζω που και που.